Sayın Konyalı;

Bu tazminat hukukuna ilişkin bir sorundur. Zararın varlığını ve kusurlu işlemden doğduğunu iddia eden tarafın bunu kanıtlaması gerekir. Burada bizim "nasıl olsa bozulmaz" şeklindeki düşüncemizin bir önemi yoktur. Başka bir hukuki bakış açısı ile bozulması mümkün ise tazminat sorumluluğu doğabilecektir. Bu nedenle isbat yükünü sadece avukatlar açısından değiştirmenin çok mantıklı ve yararlı olduğunu düşünmüyorum

Temyiz etmemenin kusurlu bir davranış olduğunu kabul ettik. Artık kusurun kanıtlanmasına ihtiyaç yoktur. Kanıtlanması gereken ortaya çıkan zarar ve illiyet bağıdır.

Şimdi avukata ortaya zarar çıkmadığını kanıtlama yükümü getirirsek avukatı çok ağır bir yük altına sokmuş oluruz. Binlerce değişik senaryo ile karşılaşabiliriz ve avukat olmayan bir şeyi kanıtlamak zorunda kalabilir. Olmayan bir şeyin kanıtlanması mümkün değildir.

Bakış açınızı anlıyorum. Avukat bu konuda yetiştirilmiş uzman bir kişidir. Bu nedenle en küçük kusurundan dahi sorumlu olmalıdır diyorsunuz. Bu haklı bir düşünce. Ama isbat yükünün böyle yer değiştirmesi çok ağır bir sonuç.

Bu arada sevgili arkadaşlarıma bir şey anımsatmak istiyorum:

5728 S. Yasa ile usulde yapılan değişikliklere ilişkin olarak bir sohbet açmıştım. Konuyla olan ilişkisi nedeni ile bir kısmına burada da değinmek ihtiyacı duydum.

Yapılan değişiklikle haksız dava açılması veya ıslah halinde avukatın da yargılama giderlerine mahkum edilebileceği kuralı getirildi.

Yukarıdaki tartışmalar çerçevesinde temyiz etmezseniz müvekkilinize karşı sorumulu tutulabileceğiniz açık.

Şimdi müvekkilinizden yazılı onay almaksızın temyizden vazgeçtiğinizde müvekkilinize karşı, temyiz ederseniz (ki temyiz de teknik anlamda bir davadır.) Yargıtay'dan "Bir avukatın bu gerekçelerle temyiz davası açmaması gerekirdi, bu nedenle kötüniyetli avukatın yargılama giderleri ile mahkumiyetine" gibi bir kararla karşı karşıya kalabileceksiniz.

Görüşme tutanağı ve imzalı beyan daha fazla önem kazanmıştır.