|
|
|
|
|
|
Sizinde belirttiğiniz gibi "duruşmacılık" da yaşarken oynadığımız oyunlardan bir tanesi.
Bazen evcilik oynarız,bazen öğrencilik.Bazen kızgın rolündeyizdir bazen sevecen.Bazen savaşçılık oynarız bazen kahramancılık.Neticede hayatımız oyun.Ve bir gün yönetmen seslenir.Perde!Perde kapanır.Acaba ondan sonra salonda alkış olur mu?
|
|
 |
|
 |
|
Salondaki oyunun kahramanları siz ya da ben değiliz yalnız
O yüzden ne evcilik, ne öğrencilik, ne savaş, ne galibiyet, ne de mağlubiyet. Yalnızca; "İyi temsil".
Saygılarımla...