11-04-2005, 00:10
|
#91
|
|
……özlüyorum
bereketsiz topraklar gibiyim kupkuru ve bomboş
bazıları kandılar
nice emeklerle bilmeksizin
narin ellerinin parmaklarıyla tırmıklayıp incitmeden
sürüm sürüm tohumlar ektiler
ve umutla beklediler
boşu boşuna
yeşertemedim
yeni mevsimler beklendi bıkmadan
yine yine yine
ve tükendi umutlar
iki sözcük kadar derinden
çıkan sert kayalarda parçalandı elleri
duyulmadılar ve çaresiz
kazdıkları tarümar olmuş toprağıma
ellerinden acıyla akan kanla
aşklarını gömdüler
bereketsiz topraklar gibiyim
susuz ağaçsız kurak
ki duymayan ruhsuz ve gölgesiz
ve yılgın ve yorgun
tek işe yararlığım
yüreğime kazınmış hüzün yazılı taşlarla
aşklara mezar oluyor
bereketsiz toprağım
…………………….
bir kadın sesinde yankılanıyor şimdi
her şeyin boşluğu
karanlığı delerek kurşunlar gibi
tizleşen ateşler geliyor bilinmeyenden
türkülerle vuruyor öldüresiye
tek dileğim sevdiğimden tek kayra
ve yalvarıyorum ne olur
vur beni binlerce kez vur
seni özlüyorum
seni özlüyorum Sümeyra
ne önemi var
kim yazacak taşımı
ve nasıl
ölümü özlüyorum
merhaba
|