Merhaba,
Sn. Gülay Göktürk'ün yazısını okurken "Herhalde bir dava kaybetmiş" diye düşünmekten kendimi alamadım. Çünkü, biliyorsunuz, dava kazanıldığında müvekkil "Zaten haklıydım" diye düşünür, kaybedildiğinde ise, "Avukat kaybetmiştir."

Ancak, bu yazıyla, hukuk fakültelerinin eğitimlerinin yetersiz, mezunlarının donanımsız, gerek avukat gerekse hakim - savcı adaylarının mesleğe hazırlıksız olduğu, "cahil hukukçu yetiştirdiği" iddiası ile hicvedilen hukuk eğitiminin "vatandaşa güvence sağlamaktan uzak olduğu" savı, yalnızca hukuk fakülteleri için mi geçerlidir?

Bizler, (1980'lerde okul çağına gelmiş olanları kastediyorum) test çocuklarıyız. Bize bir soru yöneltildiğinde, muhakeme yapmak, sorunu algılayayarak nedenlerini araştırmak yerine, yanlış yanıtlardan doğruya ulaşmak öğretildi, zira 4 şık vardı karşımızda, içlerinden bir tanesi "d)hiçbiri" olan... Deyim yerindeyse filin tamamını görmek yerine, filin kulağını, zaman zaman kuyruğunu tutup "aaa... fil" dedik ve asla filin tamamını görmeyi (kişisel bir çabamız olmadığı takdirde) başaramadık.

Klasik sınav sistemini kaldırarak, öğrencilerin okuduğunu anlama, muhakeme yapma yeteneğini sınamasını ve geliştirmesini engelleyerek, kompozisyon yazarak öğrenilen "giriş - gelişme - sonuç" ilişkisinin kazandırdığı düşünme tekniğini gözardı ederek verilen bir eğitimin, 4 şık ile geçiştirilen bir ilk ve orta öğretiminin sonuçları da, elbette dava dilekçelerine, verilen kararlara, hukuki kazalara yansıyacaktır.

Bu yazıyla avukatların biraz "günah keçisi" olarak seçildiği kanısındayım. (Bunun nedeni de herhalde kaybedilen o davadır...)

Hangi meslek için olursa olsun, genelleme yapılarak "%90'ının cahil " olarak değerlendirilmesini, hele hele mesleklerini gerçekten layıkıyla icra eden, araştıran, hakimine, savcısına, diğer meslektaşlarına yeri geldiğinde hukuk dersi veren meslektaşlarımızın varolduğunu bilmek, "gocunmamı" engelliyor.

Hangi meslekten olursa olsun, kişinin kendini geliştirmek, hergün daha fazla öğrenmek, ekmeğini kazandığı işinin hakkını vermek için elinden geleni yapmak, durduğu yeri bilmek ve o yeri korumak için çaba sarfetmek gibi bir görevi olduğunu düşünüyorum.

Bunun yanında, son yıllarda ardarda açılan hukuk fakültelerinin de yeterli eğitim vermekten uzak olduğu da kuşkusuz. Ancak, yapılacak olan avukatlık sınavında, (test uygulanacağını farzederek söylüyorum, umarım yanılıyorumdur) neyi, nasıl sınayacaksınız? Zaten test tekniği ile büyümüş bir avukat adayının, dilekçe yazma tekniğini, hitap yeteneğini, muhakeme edebilme yetisine sahip olup olmadığını neye göre, nasıl anlayacaksınız?

Avukatlık sınavı çözüm mü?
Yoksa yine "Eğitim şart" repliğini mi tekrarlayacağız?