Ne kadar garip,

Bundan iki sene once talihsiz bir olay sonuncunda ayak tarak kemiklerimden bir tanesi kirilmisti. O zaman ozurlu vatandaslarin hayatlarini nasil zindan ettigimizi en kadar bencil yasadigimizi fark ettim. ( Hincal bey de bir kursunlama sonrasinda ayni problemi fark etmisti). Kaldirimlar degil tekerlikli sandalye koltuk deyneklerine gore bile degil. Arabanizi ozurlulerin ayrildigi bolgelere degil park etmek, inip binmek icin imkansiz.. Cunki zamani daha verimli kullanma dusuncesinde olan dostlarimiz oralari isgal etmis durumdalar.

Ama yinede garip yardim sever bir ulkeyiz. Kucuk oglum 8 hafta sonra yaptigi buyuk israrlar sonuncunda kendimi Ist buyuk alisveris merkezinin birinde buldum. Arabadan inisimde olsun gecemedigim butun basamaklarda guvenlik harika onerilerde bulundular. "Isterseniz sizi kucagimiza alabiliriz"

Sevgi ile