Yasaların dışında örf ve adetlerin de etkisi ile,Türk erkeğine yaşamın her alanında,finansal bir kaynak olarak biçilen rolü haksız ve ağır bulurum.Gerek toplumsal rolleri,gerekse ailesine karşı yükümlülükleri itibariyle,devletten dahi beklenmeyen sorumluluklar erkeklerin sırtına acımasızca bindirilmiştir ve kanaatimce bu çok haksız bir yük olduğu gibi,bir yandan da kadını erkeğe muhtaç eden,kendi hayatından ve onurundan birinci derecede sorumlu olma hissinden ve alışkanlığından alıkoyan,gelişmesini engelleyen ve erkeğe veya başkaca kişilere her alanda tabi kılıcı,kişisel ve tarihi gelişimini de engelleyici bir etkendir.. Evlilik veya kadın erkek ilişkileri maddi beklentilere ve erkeğin garantör kılındığı bir sisteme dönüştürülmüş,birlikteliklerin asıl güzel yönü olan insani ve duygusal,entelektüel paylaşımı ikinci plana iten ve taraflar arasında her an krize veya anlaşmazlık halinde çirkin pazarlıklara dönüşecek bir sancılı alan olarak hayatımızı kaplamakta. Kocasının çalışmadığı ve kendisine bakmadığı(elinde olmayan sebeplerle tabii,sorumsuzluk şeklinde değil) şikayeti ile veya kendisinin kocasına baktığı şikayeti ile gelen bayan müvekkil adaylarına hep aynı cevabı veririm : Yalnız onlar mı çalışıp bize bakmak zorunda,biz de çalışıp bakabilmeliyiz,onlar çalışıp tüm olanaklarını size,bize harcarken iyi oluyor da,siz bakarken neden haksızlık oluyor ? Adil olalım derim.
Çalışıp eve para getiremediği için kocasını gözden çıkaran,ondan vazgeçebilen kadını çok haksız ve duygusuz bulurum.