Bana göre araba hani halk arasında kamlumbağa olarak adlandırılan arabalardı..

Onların kendisine has olan sesini duyduğumda tüm işimi bırakıp arkalarından bakar kendimce puan verirdim.. Bunu bilen eşim bana çocuklarımın "TonTon" diye adlandırdığı kavuniçi bir kaplumbağa aldı..

Herkezin pedalları zordur demesine karşın o arabada araba kullanmayı, acemiliğimi atlatmayı uzun yola gitmeyi ve yolda kalmamak için de araba tamir etmeyi öğrendim..

Hangi benzincide dursam ya da herhangi yere arabamı park etsem muhakkak birileri yanıma gelir.. İçi ezilerek "Ay, benim ilk arabamda bunlardandı ama satmak zorunda kaldım" Ya da " Bu kaç model, jantları orjinal mi?.. Hatırladınız mı ben Maviş'in sahibi" (Maviş arabanın ismi)..

Ama en hoşuma giden olay hergün aynı saatte annesi ile geçen küçük bir çocuk vardı. Durup arabanın farları, dışarı doğru olan çamurluklarını sever, annesi de büyük bir sabırla onu beklerdi..