T.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU

Esas No.
2000/2-129
Karar No.
2000/169
Tarihi
08.03.2000

743-TÜRK KANUNU MEDENİSİ/134.SON

EK DAVA TARİHİNDEN İTİBAREN FAİZ YÜRÜTÜLMESİ
BOŞANMA
FİİLİ AYRILIK SÜRESİNİN KESİLMESİ

ÖZET
BOŞANMA KARARI KESİNLEŞTİKTEN SONRA TARAFLAR BİR ARAYA GELMİŞ İSE; YENİDEN BAŞLAYACAK FİİLİ AYRILIK SÜRESİ NE OLURSA OLSUN DAVACI TARAFA BOŞANMA HAKKI SAĞLAMAZ.

DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Isparta Asliye 1. Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 17.12.1998 gün ve 1998/714 E. 1998/1324 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine;
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 13.10.1999 gün ve 9380-10636 sayılı ilamı:
( ... Toplanan delillerden davacının bir başka kadınla karı koca gibi yaşadığı ve bu beraberlikten bir çocuklarının olduğu anlaşılmaktadır. Kocanın ara sıra davalının evine gelmesi onun ihtiyaçlarını karşılaması Medeni Kanunun 134/son maddesinde açıklanan anlamda evlilik birliğinin yeniden kurulduğunu göstermez. Tarafların boşanmalarına karar verilmesi gerekir. Ancak bu yönün gözden kaçtığı ve hükmün onandığı anlaşılmakla Dairemizin 16.6.1999 tarih ve 5326-6912 sayılı onama kararının kaldırılmasına hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava; MK.134/son maddesi gereğince boşanma istemine ilişkindir.
Yerel Mahkemenin davanın reddine ilişkin kararı Özel Dairece yukarıda gösterilen gerekçelerle bozulmuştur.
Mahkemece, Isparta Asliye Hukuk Mahkemesinin E.1993/923, K.1994/819 sayılı boşanma dosyasında red kararının kesinleştiği 24.6.1995 tarihinden sonra evlilik birliğinin yeniden kurulduğu; taraflar biraraya geldikten sonra yeniden başlayacak fiili ayrılık süresi ne olursa olsun davacı tarafa boşanma hakkı sağlamayacağını belirterek önceki kararında direnmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, Usul ve Yasa'ya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ( ONANMASINA) yapılan 2. görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.