Bu sabah evden çıkmaya hazırlanırken küçük kızımın bir ara bana "ben saklandım beni bul" dediğini bunu müteakkiben ortalıktan kaybolduğunu,gülümseyerek başlayan arama çalışmalarımın saniyeler geçtikçe bir kabusa dönüştüğünü,kızım nerdesin diye bağırırken,gözlerimin dolduğunu,ellerim buza kesmiş bir vaziyetteyken "beni bullll"diyen sinirli ve boğuk bir ses duyduğumu ,elbise dolabından gelen sese yöneldikten sonra kızımı dolapta hala "beni bullll" diye bağırıyorken bulduğumu,ağlayarak ona sarıldığımı;duyguların mantığı bazen bu şekilde allak bullak edebileceğini bu gün yeni baştan öğrendiğimi itiraf ediyorum.