Ruh ikizi bence düş. Aşk kavramı da bana göre düş dünyasında yaşanan bir duygu.
Aşk kavramının düş dünyasındaki yeri çocukluk devresinde başlamaktadır. Kız çocuklarına pamuk prenses,kül kedisi vb. masallar anlatılır. Masallarda ve daha sonra sinemalarda anlatılan aşklar evlenmişler ve hep mutlu yaşamışlar, yani mutlu sonla bitmektedir. Erkek çocuklarına genellikle pinokyo, kel oğlan masalları anlatılır Kel oğlan zekası ve uyanıklığı sayesinde padişahın ya da kralın kızını alır.Bu da masaldır.
Gerçek hayatta aşk tek başınayken güzel, çünkü kişi özgürce duygularını hisseder ve bu insana mutluluk verir. Oysa bunu aşık olduğu kişi ile birlikte olduğunda hissedemez. Çünkü aşıkların birbirlerinden beklentileri vardır. Herkes bencilce karşısındakinden kendisini mutlu etmesini bekler. Beklentilerine cevap verilmeyince öfkelenmeye başlar. Karşılıklı olarak birbirlerini kırmaya başlarlar ve kısır döngü başlamıştır ve karşılıklı olarak birbirini yıpratma nedeni ile aşkın sonu gelir. Aşık sevdiğini unutmaya çalışır, kimseyi sevmemeye kararlıdır. Ama doğası gereği yine kendini bir aşkın içinde bulur. Önceki aşkında yaptığını düşündüğü hataları yapmamaya çalışır kaybetmemek için uğraşır, ancak sonuç yine aynıdır, karşılıklı yıpranma nedeni ile aşk sona ermiştir. Bu kişi ölünceye kadar böyle devam eder durur. Bence masalları değiştirmek gerek.İnsan gerçek hayatta bazen düşlerini gerçekleştirmeye çalışmak hatasına düşebiliyor. Sonuç hüsran, düş kırıklığı,depresyon....
Bence mutlu son yok hayat boyu didişme var.