Her başlangıcı olduğu gibi pazartesileri de seviyorum. Her sonun yeni bir başlangıç olduğunu düşününce cumaları da seviyorum. SEVMİYORUM demek için bir zararını görmüş olmak gerekmez mi? Allahın pazartesisinin ne farkı var cumasından..
İşkolik değilim, işimden nefret de etmiyorum. Kimi gün off bu akşam hiç olmayacak mı diyorum. Ama şu günü sevmiyorum demek haksızlık gibime geliyor, hiç mi bir pazartesi hayatınızın en özel günlerinden biri olmadı; bir pazar benim hayatımın en ama en acı günü oldu ama yine de pazarları sevmiyorum diyemem ki.. bir 19 kasım günü hayatımın en özel günlerinden biri olmuştu. 7 yıl sonra bir 19 kasım günü en acı günüm oldu.
Hayat malesef böyle çelişkilerle dolu..
Bu yüzden günleri tarihleri suçlamak yerine her anda güzellikleri göremyi denesek..
Sevgiyle kalın..