bir çözüm getirmiyor,kendi kendime kızmak...
acıyı harmanlamak,devamlı acı yazmak...

geçip giden yılların ardından yas tutmanın,
hareketsiz bir yerde durupta pas tutmanın...

yararını bir bilsem...
eğilirsem eğilsem...

hüznümü görüyorum güneşin batışında...
nefes alıp verirken,kalbimin atışında...

zaman dediğim araç alıp getirir beni...
bilinmeyen bir yerde,bir gün yitirir beni...

dünyam kararır bana,
acı bana vah bana..

sanki acıyı taşır bedenimde damarlar...
ya çıplak bedenime,inip kalkan şamarlar...

aklımdan eder beni,
öldürür kader beni...

sanki zalim kaderi ben mi kendime yazdım...?
bu hayatın içinde bir tek ben mi kurnazdım..?

ağlayıpta güleyim,
her şeyi ne bileyim...?

akdevrim.04.07.2007.istanbul...

.