(Karar Tarihi : 07.11.1984)

634 Sayılı Kanunun 17. maddesinin 2. fıkrasında "kat irtifakı sahipleri yapının tamamlanması için aralarından birini veya birkaçını yönetici olarak tayin edebilirler" hükmü konulmuştur. Görülüyor ki bir veya birkaç yönetici atanması zorunlu ve yerine getirilmesi gerekli bir koşul değildir. Ancak kat malikleri isterlerse yapının tamamlanması görevini seçecekleri yöneticiye verebilecekleri gibi olayımızda olduğu gibi isterlerse bir veya bir kaçı birleşerek yüklenici bir firmaya binanın yapımı ve projeye göre eksikliğinin tamamlanması bırakabilirler her bir kat irtifakı sahibe projedeki eksikliğin tamamlanmasının ödevini yerine getirmekle yükümlüdür. Anlaşmaya katılmayan irtifak sahibi projedeki eksikliğin tamamlanmasını ödevini yerine getirmekle yükümlüdür. Anlaşmaya katılmayan irtifak sahibi kendisine düşen yükümü tek başına yerine getirmekle ödevlidir.

Böyle olunca davanın yönetici atanmamış olmasından ötürü reddedilmesi doğru değildir. Öyle ise bu görüşler çerçevesinde olayda 634 Sayılı Kanunun 26. maddesindeki kat irtifakı mülkiyetini devir zorunluluğuna ilişkin koşulların ve bu maddede gösterilen öğelerin oluşup oluşmadığı araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmesi yerinde değildir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle; yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden : Davacılar vekili.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : Mahkemece ilk kararında (Kat mülkiyeti kanunun 17. maddesi hükmü uygulanmadan 26. maddesi hükmünün uygulanması için dava açılamayacağı...) nedeniyle dava şartı yönünde red kararı vermiş; Özel Daire (Anılan hükmün dava şartı yanında ayrıca işin esası yönünden de red doğrultusunda hüküm tesis edilmiştir. Kat irtifakı sahibinin hakları kat mülkiyeti kanunun 17. maddesinde düzenlenmiş 2. fıkra ile hak sahiplerinin yapının tamamlanması amacıyla bir veya birkaç kişiye yönetici olarak tayin edebilecekleri öngörülmüştür. 26. maddede ise irtifak sahiplerinin borçları düzenlenmiştir. Mahkeme yukarıda açıklandığı üzere 26. maddeye göre dava açılabilmesi için 17. madde uyarınca yönetici atanmasını dava şartı olarak kabul etmişse de bu yine bir dava şartı değildir. Direnme kararı bu bakımdan isabetsizdir. Ancak mahkeme direnmeyi müteakip işin esasına girerek inceleme yapmış; Özel Daire ise esas açısından verilen son kararı incelemediğinden işin esasını incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.

KARAR : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının dava şartına ilişkin kısmı isabetsiz bulunduğundan işin esasına ilişkin kısmının incelenmesi içinde dosyanın özel daireye gönderilmesine 7.11.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Kat Mülkiyeti Kanunu MADDE 26 :Kat irtifakı sahipleri bu hakka konu olan ortak arsa üzerinde, ileride kat mülkiyetine çevrilmek üzere yapılacak yapının sözleşmeye ve plana göre tamamlanması için kendilerine düşen borçları vaktinde yerine getirmek ve yapı işini, doğruluk kaideleri uyarınca kolaylaştırmakla, karşılıklı olarak, yükümlüdürler.

       (Değişik fıkra: 14/11/2007-5713 S.K./11.mad.) Kat irtifakı sahiplerinden biri kendine düşen borçları, noter aracılığıyla yapılan ihtara rağmen, bu ihtar tarihinden başlayarak iki ay içinde yerine getirmezse diğerlerinin yazılı istemi üzerine hâkim, onun arsa payının ve kat irtifakının hükme en yakın tarihteki değeri karşılığında, öteki paydaşlara, arsa payları oranında devrine karar verir.

       Kat irtifakı sahiplerinden birinin kusuru yüzünden, yapının kanuni süre içinde yapılamaması sebebiyle kat irtifakı düşerse, kusurlu taraf diğerlerinin bu yüzden uğradıkları zararı tazminle yükümlüdür.

Şerh Son Güncelleme: 22-08-2010