Öncelikle makale ile bilgi paylaşımı dolayısıyla teşekkürler.
Ancak değinmek istediğim bir husus var. Yazının bir kaç yerinde tekrarla kişinin kendi yaşam hakkı üzerinde dahi sınırsız tasarruf yetkisi olduğundan bahsediliyor. Bu konuda farklı düşünüyorum.Şöyle ki;
Kişinin sahip olduğu haklar üzerinde geniş bir tasarruf yetkisi bulunmasına rağmen, bu yetki yaşama hakkına ilişkin değildir. Hatta öyle ki kişinin yaşama hakkı her şeyin üzerinde tutulmuş ve kişinin kendisine karşı dahi korunmuştur. Pozitif hukuk sahasında yapılacak bir inceleme de bunu doğrulayacaktır. Örneğin; Anayasa'nın 12. maddesinde temel haklardan vazgeçilemeyeceği düzenlenmiştir. Dolayısıyla kişi yaşama hakkından kendi rızası ile dahi olsa vazgeçemeyecektir. Paralel şekilde Medenî Kanun'un 23. maddesinde hak ehliyetinden kısmen dahi olsa vazgeçilemeyeceği düzenlenmiştir.Yine, Türk Ceza Kanunu'nda ceza sorumluluğuna ilişkin esaslar düzenlenirken, 26. maddede ilgilinin rızasının bulunmasının failin cezai sorumluluğunu doğurmaması için, bu rızanın kişinin üzerinde mutlak surette tasarruf yetkisinin bulunduğu bir hakkına ilişkin olması gerektiği hükme bağlanmıştır. Dolayısıyla kişi sahip olduğu her hak üzerinde mutlak-sınırsız bir tasarruf yetkisne sahip değildir. Çağdaş hukuk düzenleri; kişinin sahip olduğu haklardan bazılarını yalnızca dışarıdan gelen saldırılara karşı değil, bizzat kişinin kendisine karşı da korumuştur. Yaşama hakkı da bunların en başında gelmektedir.

Sevgili Gözde !

Bir sağlık çalışanı olarak(Sosyak Hizmet Uzmanıyım) hasta haklarının bu kadar ihmal edildiği Ülkemizde bu kadar sade bukadar duru bir anlatımla biz sağlıkçılara hasta HAKLARINI hatırlattığın için seni kutluyorum deslerinde başarılar diliyorum.

SHU Metin ÇINAR

Sevgili Genç Arkadaşım;


Yazdığınız makaleyi okudum. Ellerinize sağlık. Bilimsel üretim yapma saik ile bişeyler yazmak takdire şayan bir davranış. Hele de bilimselliğin köküne kıran girdiği şu günlerde daha da anlamlı birşey bu. Fakat yazı yazmak sorumluluk ister, bir şey yazınca bunu tartıp düşünüp olgunlaşırdıktan sonra yzmak lazımdır.

Şimdi;

Makalenizde gözüme çarpan çokça hukuki hata ve değerlendirme bulunmaktadır. Örneğin;"Bu hükümlerden de anlaşılacağı üzere,kişinin kendi hayatı üzerindeki tasarruf yetkisi ne olursa olsun sınırsızdır." cümlesinde yaptığınız tespit yerinde değildir. Öncelikle anayasanın MADDE 12. – Herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir.
demektedir. Burada lütfen "vazgeçilemez" kuralına dikkat ediniz. yani sizinde olsa siz hayatınızdan vazgeçemezsiniz. öte yandan siznde aldığınız TMK madde 24ten bir önceki madde olan 23.madde de aşağıdaki gibidir;
I. Vazgeçme ve aşırı sınırlamaya karşı
MADDE 23.- Kimse, hak ve fiil ehliyetlerinden kısmen de olsa vazgeçemez.
Kimse özgürlüklerinden vazgeçemez veya onları hukuka ya da ahlaka aykırı olarak sınırlayamaz.

Demektedir. Burada da yine kişinin hayatından vazgeçemiyeceği yani bu hakkı üzerinde tasarruf edemeyceği vurgulnamktadır. Her iki madde metninden anlaşılacağı üzere hayat hakkı üzerinde tasarruf edilemeycek haklardandır.

Zamanım vefa etmediğinden uzunca açıklamalar yapmak istediğim makalenizin diğer hataları için birer cümle yazıp geçeceğim.

öncelikle rıza göstermese de hekim intahar gibi vakalarda hastaya müdahle edebilir yukarda naklettiğim maddeler nedeni ile. Öte yandan hekim müdahale etse bile kasten işlenbilen "kasten yaralama suçu"nu (madde 86) yı işlemiş olmaz. çünkü burada hekimin kastettiği şey yaralama değil iyileştirmedir. bu durumda manevi unsur yokluğundan suç işlenmiş olmaz. belki ameliyat olacak bir kişiye rızası yokken müdahelesi gibi bir durumda sizin söyledikleriniz kabul edilebilir. "saik" ceza hukuk açısından indirim sebebi değilir.Ötenazi yine başkası yaptığı için değil hem mevzuatımızca yasaklandığı için (bkz. hasta hakları yön.) hemde kişi kendi hayatı üzerinde sınırsız tasarruf hakkına sahip olmadığı için yasaktır.


Affınıza mağruren..

Av. Mervan Bingöl